Jeśli już w ogóle mamy mówić o nowoczesnym Krakowie, to obowiązkowo trzeba wspomnieć o Adolfie Szyszko-Bohuszu. No bo co tu z tzw. nowoczesności, jeśli nie budynek PKO przy ul. Wielopole, Dom Towarzystwa Ubezpieczeniowego „Feniks” w Rynku czy Dom Plastyków przy ul. Łobzowskiej.
Dwudziestolecie międzywojenne należało do niego, stąd przezwisko Adolf „Wszystko” Bohusz, które nadali mu współcześni. Wsławił się jako architekt i konserwator. Był kierownikiem odbudowy Zamku Królewskiego na Wawelu (to on odkrył przedromańską rotundę świętych Feliksa i Adaukta, odtworzył zamkowe komnaty itd.), członkiem komitetu nadzorującego budowę Grobu Nieznanego Żołnierza w Warszawie, rektorem krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, nadzorował odnowę warszawskich Łazienek i Zamku Królewskiego. Szyszko-Bohusz zaprojektował też rezydencję prezydenta RP w Wiśle, mauzoleum gen. Józefa Bema w Tarnowie i Nowy Dom Zdrojowy w Żegiestowie.
Pomijając jego dokonania na polu konserwacji zabytków, najważniejszym wkładem Szyszko-Bohusza w rozwój architektury międzywojnia jest recepcja modernizmu. Nowe państwo polskie chciało uczynić z modernizmu oficjalny styl, świadczący o rozwoju i ambicjach społeczeństwa. A sam architekt deklarował: „Chciałbym być siłą twórczą w tym fachu i swą pracą codzienną utrzymać nasze życie kulturalne na wysokim poziomie”.
Wystawa w krakowskim Muzeum Narodowym to nie koniec przypominania dokonań Szyszko-Bohusza – zaprojektowany przez niego i zrealizowany w 1937 roku baldachim nad wejściem do krypty Marszałka Piłsudskiego na Wawelu stał się inspiracją dla zwycięzców konkursu na projekt Pawilonu Polskiego na przyszłoroczne Biennale Architektury w Wenecji (projekt Figury niemożliwe, zespół kuratorski:Dorota Jędruch, Dorota Leśniak-Rychlak, Marta Karpińska, Michał Wiśniewski; projekt artystyczny: Jakub Wojnarowski)
„Reakcja na modernizm. Architektura Adolfa Szyszko-Bohusza”, Muzeum Narodowe w Krakowie, do 23 lutego 2014
kurator: Michał Wiśniewski