Świat obrazów Łukasza Huculaka jest intrygujący, często ociera się o metafizykę. Cudowne jest to towarzyszące widzowi za każdym razem zaskoczenie – mamy przed sobą współczesne malarstwo, głęboko osadzone w sztuce dawnej, a bez naśladownictwa. Inspiracje sztuką Chardina, Morandiego, Vermeera są czytelne, ale nie nachalnie jednoznacznie.
Dyskrecja, półtony, niedopowiedzenia, poczucie bezczasu, a raczej bycia poza czasem – to one stanowią o sile i uroku prac Łukasza Huculaka. Najnowsza wystawa artysty „Detale” tylko to potwierdza. Tym razem nie scenki z placów, podwórek, zamkowych dziedzińców, pałacowych ogrodów, nie skromne martwe natury złożone z kilku jabłek, jednej śliwki.
Chociaż „Detale” można uznać właśnie za rodzaj martwych natur, gdzie za motyw służy fragment postaci, rąbek spódnicy, fałdy obrusu. Zamiast na całej scenie, artysta skupia się na fragmencie kompozycji, na drobiazgach, wycinkach z całości, wycinkach z rzeczywistości. Całość to za wiele, całość jest zbyt jednoznaczna, niweczy tajemnicę. Tych puzzli nie da się ułożyć, trzeba obracać w palcach pojedyncze małe kartoniki, domyślać się sensu. Detal kryje sekret.
Łukasz Huculak Detale/Przestrzenie
kurator Bogusław Deptuła
Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie , 30. 01 – 01.03. 2015